Συγκεχυμένο το σήμα που εκπέμπει η δημόσια Υγεία. Ούτε η εγχείρηση έγινε ούτε ο ασθενής πέθανε... (ακόμα)

Ποντίκι

30/5/2010

Το γιωργοπαπανδρεϊκό απόφθεγμα - σύνθημα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», σε ό,τι αφορά τις υγειονομικές δαπάνες της χώρας, δεν αποτελεί δίλημμα έναντι του οποίου μπορεί κανείς να τοποθετηθεί επιλέγοντας το πρώτο ή το δεύτερο σκέλος. Αποτελεί σχιζοειδές κι αμφίρροπο ερώτημα που ακόμα και οι καλύτεροι γνώστες των παθολογιών της δημόσιας Υγείας δεν μπορούν να απαντήσουν. Ένα από τα δύο συμβαίνει. Ή αλλάζουμε. Ή βουλιάζουμε. Εξίσου πιθανό είναι ωστόσο και το ενδεχόμενο να αλλάζουμε και να βουλιάζουμε ταυτόχρονα. Το σήμα που εκπέμπουν, μέχρι αυτή τη στιγμή, το ΕΣΥ και ο υγειονομικός τομέας της κοινωνικής ασφάλισης είναι άκρως συγκεχυμένο.

Το επίσημο κράτος (αν μπορούμε ακόμα να το χαρακτηρίζουμε έτσι χωρίς να προκαλούμε θυμηδία στον Ντομινίκ Στρος - Καν και στην παρέα του) μπήκε, πριν από κάποιους μήνες, με πολύ άγχος στο τερέν της διαχείρισης του δημοσιονομικού ελλείμματος. Κι ως γνωστόν, σημαντικά υποσύνολα αυτού του ελλείμματος είναι η φαρμακευτική δαπάνη, τα νοσοκομειακά χρέη και οι τρύπες των συλημένων Ταμείων Υγείας. Δύσκολο πράγμα να ακινητοποιήσει και να απαθανατίσει κανείς σε μια στιγμούλα διαφάνειας τα σχετικά νούμερα που όλο «τσιμπάνε» μηδενικά. «Το πηγάδι των δαπανών μοιάζει να μην έχει πάτο», κατά μία διατύπωση της ίδιας της υπουργού Υγείας σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή. (Μιας που τ’ αναφέραμε, κάποιοι της έχουν προσάψει το παρατσούκλι «Μις Πρωινή Ζώνη»).

Περισσότερα