Από την πλευρά ενός "ασθενή"

http://pentanostimi. blogspot. com

 

Μια μέρα στο ΚΑΤ - άντε στην υγειά σας

Σκηνή πρώτηΣηκώνεται ένας δυστυχής φίλος  να πιεί νερό το βράδυ χωρίς να ανάψει το φως.  Πέφτει φαρδύς-πλατύς στο πάτωμα αφού πρώτα σκοντάφτει στον ευτραφή γάτο που διατηρεί εσώκλειστο.  Στηρίζεται στο δεξί χέρι και το σπάει στον καρπό. [ευτυχώς είναι αριστερόχειρ,  κάτι είναι κι αυτό στην ατυχία του].
Ώρα 1, 30 νύχτα,  Αύγουστος,  όλοι λείπουν,  τηλεφωνάει στο 166,  έρχεται,  τον μεταφέρει στο ΚΑΤ,  τον γυψώνουν και φεύγει.

Σκηνή δεύτερηΜετά από δέκα ημέρες ξαναπάει στο ΚΑΤ ώρα 8 όπως έλεγε το ραντεβού,  για επανεξέταση.  Κάθεται στην ουρά με το νούμερο στο χέρι,  το άλλο κρεμασμένο από το λαιμό,  δίπλα σε άλλους με άλλα σπασμένα μέλη,  υπομονετικά όλοι περιμένουν να έρθει η σειρά τους να πληρώσουν 3 ευρώ ως εισιτήριο.

Σκηνή τρίτηΈρχεται μετά από δύο ώρες η πολυπόθητη σειρά του,  παίρνει το εισιτήριο πάει στο γραφείο που τον στέλνουν,  περιμένει,  δίνει το εισιτήριο,  παίρνει μια πράσινη καρτέλα και μετά πηγαίνει σε άλλο ταμείο να πληρώσει για ακτινογραφία.  Περιμένει στην ουρά,  παίρνει την απόδειξη, πηγαίνει στο ακτινολογικό, περιμένει σε στην ουρά, ανάμεσα σε φορεία που μεταφέρουν συγγενείς ελλείψει νοσηλευτών, πατερίτσες, γύψος παντού, μπανταρισμένα πόδια και χέρια στην ουρά να δώσουν την απόδειξη και την πράσινη κάρτα για να τους φωνάξουν για ακτινογραφία.

Σκηνή τέταρτη
Έχουν περάσει τρισίμισι ώρες  από ουρά σε ουρά. Δίνει τα χαρτιά και περιμένει. Κάνει την ακτινογραφία. Ξαναπεριμένει στην ουρά να τον φωνάξουν για να παραλάβει την ακτινογραφία. Την παίρνει και πάει στο ιατρείο, δίνει τα χαρτιά και την ακτινογραφία και περιμένει να τον φωνάξουν να τον δει ο γιατρός [ειδικευόμενος].
Μετά από μια ώρα έρχεται η σειρά του, πάει στο γιατρό, βλέπει την ακτινογραφία, περάστε σε δέκα μέρες.
Σύνολο αναμονής και παραμονής στο νοσοκομείο 5 ώρες, από ταμείο σε γραφείο, για ένα απλό σπάσιμο στον καρπό. !

Οι πιο βαριά, με συγγενείς να τους τσουλάνε σε καρότσια και φορεία, από ταμείο σε γραφείο. Νοσηλευτικό προσωπικό ανύπαρκτο. Οι λίγοι υπάλληλοι να δουλεύουν σαν μαύροι. Οι πολλοί ασθενείς να στέκονται στωικά, με τα γυψαρισμένα μέλη. Κάποιοι να βρίζουν τις κυβερνήσεις και τους υπουργούς υγείας.

Άλλοι να λένε, καλά μας κάνουν αφού είμαστε ζώα, αρα σαν ζώα μας μεταχειρίζονται. Ένας νεαρός λέει δεν πάμε όπως είμαστε με τους γύψους έξω από το υπουργείο Υγείας.

Οι πιο πολλοί με σφραγισμένο πικρό στόμα  στέκονται χωρίς μιλιά.
Δεν έχουν άλλη επιλογή. Λεφτά για ιδιωτικό νοσοκομείο δεν υπάρχουν. Άρα σκάσε και κολύμπα.

ΥΓ
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ 3. 500 ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΟΥ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ Ο ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ;
ΥΓ2
Πάνω απ' όλα να ’χουμε την υγειά μας, νοσοκομεία πάντως δεν έχουμε.
Επίσης καλύτερα πλούσιος και υγιής παρά φτωχός και ασθενής.