Το σκάνδαλο των τομογράφων

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
11/4/2010
Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ


Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα εις βάρος των ελλήνων ασθενών είναι σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια, εν γνώσει τόσο της νυν κυβέρνησης όσο και της πρώην. Το ΕΣΥ καταρρέει όχι τυχαία, αφού συστηματικά και τεχνηέντως προωθείται η μερίδα του λέοντος του ιατρικού εξοπλισμού στον ιδιωτικό τομέα ώστε να καταφεύγουν σε αυτόν οι ασθενείς.

Η περιπέτεια υγείας του Ανδρέα Λοβέρδου τις ημέρες του Πάσχα ανέδειξε το πρόβλημα που όλοι οι πολίτες ζουν στο πετσί τους αλλά οι ιθύνοντες κάνουν πως δεν γνωρίζουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αρμόδια υπουργός Υγείας, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, επέλεξε να σιωπήσει σχετικά με το θέμα του χαλασμένου αξονικού τομογράφου στο νοσοκομείο της Βέροιας.

Και πώς να μιλήσει δημοσίως όταν είναι βέβαιο ότι γνωρίζει πως τα 2/3 των αξονικών τομογράφων βρίσκονται σε ιδιωτικά νοσοκομεία και μόλις το 1/3 στο ΕΣΥ. Από τους συνολικά 381 αξονικούς τομογράφους που διαθέτει η χώρα μας οι 257 βρίσκονται στον ιδιωτικό τομέα και μόνο οι 124 στον δημόσιο, οι οποίοι είναι και σαφώς πολύ παλαιότερης τεχνολογίας.

Η σκανδαλώδης προώθηση των ιδιωτικών συμφερόντων είναι εξόφθαλμη και στους μαγνητικούς τομογράφους. Από τους συνολικά 244 που υπάρχουν σε όλη την επικράτεια οι 211 είναι σε ιδιωτικά κέντρα και μόνον οι 33 στον δημόσιο τομέα.

Και το ζήτημα είναι ότι χρόνο με τον χρόνο το ΕΣΥ απογυμνώνεται τεχνολογικά, ενώ αντίθετα η ιδιωτική υγεία ανθεί. Από το 2004 έως και το 2009 εγκαταστάθηκαν σε όλη τη χώρα 160 μαγνητικοί τομογράφοι, από τους οποίους οι 153 πήγαν σε ιδιωτικά νοσοκομεία και μόνο 7 στο ΕΣΥ. Αντίστοιχα για το ίδιο διάστημα και με τους αξονικούς. Αγοράστηκαν συνολικά 132 μηχανήματα, από τα οποία μόλις τα 24 για τον δημόσιο και τα υπόλοιπα για τον ιδιωτικό τομέα.

Μια από τις πιο ενδεικτικές εικόνες είναι ότι σχεδόν 10 δημόσια νοσοκομεία των Αθηνών δεν διαθέτουν καν αξονικό τομογράφο, ενώ το ακόμη πιο τραγελαφικό είναι πως ούτε και οι αρμόδιες υπηρεσίες γνωρίζουν πού υπάρχει και πού όχι.

Τα αρμόδια υπουργεία δεν διαθέτουν σχεδόν ποτέ τα απαραίτητα κονδύλια για την αγορά σύγχρονων μηχανημάτων ή, όταν τα διαθέτουν, ως διά μαγείας η προμήθεια καθυστερεί ή δεν γίνεται και ποτέ. Ενδεικτική η περίπτωση του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου, όπου για να αγοραστεί ένας αξονικός χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 14 χρόνια! Το θέμα ετέθη αρχικά το 1994, αλλά κάποιοι είχαν επικαλεσθεί τότε ότι, αν τοποθετούνταν ο αξονικός στο υπόγειό του, θα υπήρχε θέμα... στατικότητας. Ετσι το μηχάνημα εστάλη στην... Καλαμάτα, όπου προφανώς δεν υπήρχαν ζητήματα στο κτίριο. Οπως αποκαλύφθηκε όμως αργότερα, οι δικαιολογίες αυτές δεν πρέπει να ήταν καθόλου τυχαίες, μια που μέλη του δ.σ. του Ιπποκρατείου είχαν μετοχικά ενδιαφέροντα σε γειτονικό ιδιωτικό θεραπευτήριο, όπου επίσης όλως τυχαίως εξυπηρετούνταν το Ιπποκράτειο, αφού διέθετε αξονικό.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως εστιάζεται στην παλαιότητα των μηχανημάτων, που καθιστά τον εξοπλισμό τις περισσότερες φορές άχρηστο, αφού ξαφνικά, εκεί που υπάρχει ουρά ασθενών για μια αξονική τομογραφία, το σύστημα σταματάει να λειτουργεί.

Φυσικό επόμενο αν σκεφτεί κανείς ότι σε πολλά μεγάλα δημόσια νοσοκομεία υπάρχουν αξονικοί 15 ή και 20 χρόνων. Η καθημερινή τους λειτουργία αλλά και η κακή συντήρηση (εξαιτίας ληγμένων συμβάσεων με τεχνικές εταιρείες, δυσκολία προμήθειας αναλώσιμων υλικών κ.λπ.) τα θέτουν εκτός λειτουργίας, με συνέπεια να βασανίζονται εκατοντάδες ασθενείς.

Από τα πιο παλιά μηχανήματα διαθέτει ο «Ευαγγελισμός», ο «Αγιος Σάββας», ο «Ερυθρός Σταυρός», το Παίδων «Αγία Σοφία» αλλά και πολλά άλλα.

Ο Π. Παντελάκος, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, που χρόνια τώρα με αλλεπάλληλες κρούσεις του προς το υπουργείο Υγείας μάχεται για τον εκσυγχρονισμό του ΕΣΥ και τον εξοπλισμό με συστήματα τελευταίας τεχνολογίας, επισημαίνει:

«Η εξέλιξη των υπολογιστικών συστημάτων και των τεχνικών δυνατοτήτων γενικότερα άλλαξε ριζικά τη φιλοσοφία, την εφαρμογή και την τεχνολογία της ακτινοθεραπείας, επιφέροντας τεράστια αλλαγή στην ποιότητα της παρεχόμενης θεραπείας. Η υψηλή τεχνολογία έχει και υψηλό κόστος και σαφέστατα δεν περισσεύουν τα χρήματα. Χρήματα όμως βρέθηκαν για τις διπλές δόσεις του νέου εμβολίου, γιατί το έκριναν απαραίτητο για να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Ισως όμως οι ζωές των καρκινοπαθών να μην έχουν το ανάλογο βάρος, αφού τόσα χρόνια κονδύλια μικρότερα της δεύτερης δόσης των εμβολίων (της μη απαραίτητης δεύτερης δόσης, όπως απεδείχθη) ποτέ δεν βρέθηκαν».